Η Μετακόμιση

Ο χρόνος περνάει γρήγορα για τους περισσότερους από μας, δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι για κάποιους άλλους ο χρόνος είναι βαρίδι ή πέτρα που κυλάει πολύ αργά. Τι είναι ο Χρόνος; Μήπως είναι απλώς τα σπίτια που αφήνουμε πίσω και αυτά που σε λίγο θα βρούμε;
Μετακομίζω. Καλοκαιριάτικα. Κούτες, πακέτα, βαψίματα. Άδειοι χώροι. Άδειοι τοίχοι, που μόνο άδειοι δεν είναι, καθώς μες τη γύμνια τους δείχνουν ,καθαρότερα από ποτέ, τα σημάδια ενός χώρου βιωμένου, μιας ζωής τεσσάρων τοίχων, ακόμα ζεστής που σε λίγο όμως θα είναι παρελθόν:πρόκες, σημάδια από σελοτέιπ, δαχτυλιές, είναι οι αποδείξεις ότι κάποιοι ήταν εδώ. Οι τοίχοι τα έχουν δει όλα, έχουν μυρίσει τα φαγητά μας, έχουν ακούσει τις μουσικές μας,έχουν μάθει τα μυστικά μας. Είναι όμως εχέμυθοι, δεν θα πούνε τίποτα στους επόμενους ενοικιαστές, κι όταν με μια μπογιά τα σημάδια φύγουν, ίσως να μην έχει μείνει τίποτα από την εκεί ζωή μας. Μου προκαλούν αναστάτωση οι μετακομίσεις, οι αλλαγές κάθε τύπου. Με πιάνει ένα αστείο άγχος: ότι πρέπει να ξεκαθαρίσω εκ νέου τα πράγματα,αφού όσα με τάξη είχα ορίσει έχουν γίνει ξανά μαλλιά-κουβάρια. Υπάρχει όμως και μια ωραία ατμόσφαιρα ελαφράδας που τελικά κυριαρχεί και στο τέλος μένει, πείθοντας σε, ότι όλα όσα γράφτηκαν ή ειπώθηκαν μέχρι τώρα, ήταν απλώς η πρόβα για τα καλύτερα που θα ρθουν.
- πριν φύγω, φωτογράφισα, για να θυμάμαι, τη θέα από το εργαστήριο μου.