Σας λέει τίποτα το όνομα Paulette Godard; Ήταν το κορίτσι του Τσάρλι Τσάπλιν στα «Modern Times» και «Τhe Great Dictator». Ήταν και σύντροφός του στη ζωή για ένα διάστημα. Η δεκαετία του ’30 , κι ενώ όλοι είχαν εγκαταλείψει μια για πάντα τον βωβό για χάρη του ομιλούντος, βρήκε το Τσάπλιν παντοδύναμο βέβαια , αλλά αμήχανο και διστακτικό μπροστά σ” αυτή τη μεγάλη μετάβαση. Δημοσίως, μάλιστα , σνόμπαρε τη «νέα τάση» χαρακτηρίζοντάς τη θνησιγενή. Φοβόταν; Πιέζονταν; Ένιωθε ίσως πως ο «αλητάκος» του θα έχανε τη βωβή του αίγλη και πως η εκκωφαντική μηχανή του μέλλοντος θα τον συνέθλιβε. Ίσως για αυτό, στα γυρίσματα των «Μοντέρνων Καιρών», με το Paulettάκι παρέα , έκαναν , στα κρυφά, κάποια δοκιμαστικά διαλόγων με ήχο (Τελικά η ιδέα εγκαταλείφθηκε και στην ταινία αυτή ελάχιστοι ήχοι και διάλογοι ακούγονται, οι τελείως απαραίτητοι, μαζί βέβαια με το υπέροχο ακαταλαβίστικο τραγουδάκι του Σαρλώ στη σκηνή του εστιατορίου). Αυτή ήταν η Paulette: με μπανάνα, με μαχαίρι, με ποδιά, και στις τρεις αυτές φάσεις με την ίδια άγρια ομορφιά και χάρη. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, πως ο Σαρλώ (Τσάπλιν) την εμπιστεύτηκε και κράτησε με σιγουριά το λευκό της χεράκι στον άγνωστο, δύσκολο δρόμο που οδηγούσε στον ομιλούντα.
14 Αυγ 2017
Τρεις πλευρές της Paulette Godard
Σας λέει τίποτα το όνομα Paulette Godard; Ήταν το κορίτσι του Τσάρλι Τσάπλιν στα «Modern Times» και «Τhe Great Dictator». Ήταν και σύντροφός του στη ζωή για ένα διάστημα. Η δεκαετία του ’30 , κι ενώ όλοι είχαν εγκαταλείψει μια για πάντα τον βωβό για χάρη του ομιλούντος, βρήκε το Τσάπλιν παντοδύναμο βέβαια , αλλά αμήχανο και διστακτικό μπροστά σ” αυτή τη μεγάλη μετάβαση. Δημοσίως, μάλιστα , σνόμπαρε τη «νέα τάση» χαρακτηρίζοντάς τη θνησιγενή. Φοβόταν; Πιέζονταν; Ένιωθε ίσως πως ο «αλητάκος» του θα έχανε τη βωβή του αίγλη και πως η εκκωφαντική μηχανή του μέλλοντος θα τον συνέθλιβε. Ίσως για αυτό, στα γυρίσματα των «Μοντέρνων Καιρών», με το Paulettάκι παρέα , έκαναν , στα κρυφά, κάποια δοκιμαστικά διαλόγων με ήχο (Τελικά η ιδέα εγκαταλείφθηκε και στην ταινία αυτή ελάχιστοι ήχοι και διάλογοι ακούγονται, οι τελείως απαραίτητοι, μαζί βέβαια με το υπέροχο ακαταλαβίστικο τραγουδάκι του Σαρλώ στη σκηνή του εστιατορίου). Αυτή ήταν η Paulette: με μπανάνα, με μαχαίρι, με ποδιά, και στις τρεις αυτές φάσεις με την ίδια άγρια ομορφιά και χάρη. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, πως ο Σαρλώ (Τσάπλιν) την εμπιστεύτηκε και κράτησε με σιγουριά το λευκό της χεράκι στον άγνωστο, δύσκολο δρόμο που οδηγούσε στον ομιλούντα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
αρχείο
-
►
19
(6)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
▼
17
(8)
- ► Δεκεμβρίου (3)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
-
►
12
(3)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (1)
-
►
11
(4)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
- ► Φεβρουαρίου (1)
-
►
10
(13)
- ► Φεβρουαρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (2)
-
►
09
(27)
- ► Δεκεμβρίου (2)
- ► Σεπτεμβρίου (5)
- ► Φεβρουαρίου (1)
- ► Ιανουαρίου (1)
1 σχόλιο:
https://www.youtube.com/watch?v=-KN2m9_Mp4Y
Δημοσίευση σχολίου