Κάθε Χριστούγεννα:
-έρχεται η δικτατορία του στρας.
-επιμένω ν' ανοίγω, όλη μέρα και νύχτα, τα λαμπάκια στο δέντρο , που κατά βάθος είναι το πιο ωραίο πράγμα επάνω στο δέντρο και θα μπορούσαν να υπάρχουν και χωρίς αυτό.
-αναρωτιέμαι τι είναι , αλήθεια, τα "Eλληνικά Χριστούγεννα"; μήπως τα Χριστούγεννα σαν Πάσχα; με 18 βαθμούς Κελσίου, τσίκνα, αλογόμυγες και κουνούπια;
-συγκινούμαι με την επιβλητική μελωδία του " Hark the Herald Angel Sing " , σε όλες του τις εκτελέσεις, μ΄αρέσει και κει που ο Σαββόπουλος την εντάσσει στο δικό του "Σχόλιο " : "Γύρω στο '48 πέρασα από κει κι εγώ", Χριστούγεννα παντού απ την Οξφόρδη εώς τη Μακρόνησο.
-όλα τα καθάρματα της υφηλίου ( φέτος ξεχωρίζει ο Donald Trump) προσποιούνται τους καλούς και μοιράζουν ευχές για ειρήνη κλπ κλπ
-ακούω τα "Άπαντα" του Έλβις, παραδοσιακά πλέον, από την υπέροχη Sun περίοδο του εώς τα χρόνια του Βέγκας και του φυστικοβούτυρου, συχνά λερώνω , κατά λάθος, τα εξώφυλλα των CD με τα μελομακάρονα.
-λέω ότι θα γιορτάσω ως "παραδοσιακός άνθρωπος" χωρίς ποτέ να έχω γνωρίσει πραγματικά την Παράδοση: καραβάκι με λαμπάκια / εκκλησία την παραμονή / παραδοσιακά κάλαντα / Παπαδιαμάντης, όλα αυτά τα ωραία πράγματα που μοιάζουν σαν να έρχονται από άλλη χώρα ή άλλο πλανήτη, και που για την ώρα τα λυμαίνονται οι πιουρίστες , σχολαστικά και χωρίς συναίσθημα.
-κάποιο παιδάκι στον κόσμο κρυώνει και πεινάει και κάποιοι άλλοι, πολλοί, αναρτούν φωτογραφίες με παιδάκια που κρυώνουν ή πεινάνε , για να νιώσουν εκείνοι καλύτερα.
-μισώ τη λαικοπόπ δήθεν ανεμελιά της ελληνικής τηλεόρασης, που είναι πια τόσο προβλέψιμη και συντηρητική, αλλά πάντοτε τη χαζεύω μαζοχιστικά.
-δεν με πειράζει ο Βασίλης Καρράς , είναι με τον τρόπο του γιορτινός κι αυθεντικός, αλλά βαθιά μέσα μου έχω την ελπίδα ότι θα ρθει κάποτε το βράδυ εκείνο που ο Π.Ε.Δημητριάδης των πρώην Κόρε.Ύδρο. θα τον παρουσιάζει ως οικοδεσπότης στη δική του Χριστουγεννιάτικη εκπομπή.
-νοσταλγώ τα αθώα παιδικά Χριστούγεννα γύρω στο '84-'85 που είχε χιονίσει στην Αθήνα την παραμονή.
-δεν νοσταλγώ τις εφηβικές μπαρότσαρκες των '90s την παραμονή.
-δεν θέλω να θυμάμαι τα Χριστούγεννα του '87.
-περιμένει στη γωνία μια τραγωδία, ένα δυστύχημα και μια φυσική καταστροφή.
-βλέπω τον Πάπα να ευλογεί τα πλήθη στο Βατικανό και πιστεύω στ' αλήθεια πως είναι καλός άνθρωπος.
-ανυπομονώ για το επόμενο πρωτοχρονιάτικο σαρδάμ του δημάρχου Καμίνη στη μελαγχολική φιέστα της πλατείας Κοτζιά.
-κάνω πως δουλεύω, σταματώ, κατεβαίνω απ τη σοφίτα παριστάνοντας, έστω κι αργοπορημένα, τον Αη Βασίλη στα δίδυμα.
Χρόνια Πολλά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου