Ο Τσαρούχης είναι από τους λίγους Έλληνες ζωγράφους που επισκέπτομαι τακτικά, όλα αυτά τα χρόνια. Και είμαι απ ' τους ανθρώπους που φρίττουν με λέξεις όπως "γενιά του 30", "ελληνικότητα", όπως και με όλους αυτούς τους μελαγχολικούς επιγόνους που επιμένουν αυτιστικά με φτερωτούς αγγέλους, νεοκλασικά και συνεσταλμένους ναύτες. Ο Τσαρούχης δεν ήταν σαν αυτούς, τουλάχιστον η μαγιά της τέχνης του, αυτό δείχνει. Ζωγράφισε με ένταση, χάρη, ακόμα και με υπόγειο χιούμορ, μια Ελλάδα ζορισμένη, από όλες τις πλευρές. Με εκνευρίζει η αγιοποίηση του, όπως και αυτή του Χατζιδάκι. Με ενοχλούν ακόμα και τα τετριμμένα θέματα του Τσαρουχικού Σύμπαντος, που με τόσο ευλάβεια κάποιοι αναπαράγουν.Ξανά και ξανά.
Λέξεις και έννοιες πρέπει να επαναπροσδιοριστούν. Υπάρχουν τόσα που περιμένουν εκεί έξω. Προς το παρόν, απολαύστε το έργο.
7 σχόλια:
Συμφωνώ απολύτως:-)
ευχαριστώ! :-()
Αγαπητέ ο πίνακας αυτός είναι σαφώς από τα κλασσικά έργα του κυρίου Γιάννη. Το ποστ θέτει πολλά ζητήματα ταυτόχρονα. Το σίγουρο είναι πως ενώ η αφαίρεση και η γεωμετρία ήταν και είναι θέμα πολλών εικαστικών λίγοι είναι αυτοί που καταφέρνουν να μας συγκινούν πηγαία. Ο Τσαρούχης έχει αυτή την ποιότητα. Νομίζω πως το ποιό σημαντικό είναι όχι αυτό που έχει ο πίνακας αλλά αυτό που καταφέρνει να μην έχει..θόρυβο, ιδέες αβίωτες, εκφραστικότητα που παραβιάζει τις φυσικές ισορροπίες της σύνθεσης, όλα είναι μεταμορφωμένα χωρίς να φαίνεται η προσπάθεια ο κόπος και η φιλοδοξία! Ο Βιρτουόζος δεν είναι πουθενά.
Θα θελα και γω να ρωτήσω πάντως, μπορούμε να μιλήσουμε ξανά για Ελληνικότητα; Με ποιούς όρους; Μπορούμε να αγνοήσουμε την Ελλαδικότητα μας;
Η Κριτική στην γενειά του 30 πρέπει να ξεκινήσει και να είναι συγκεκριμένη.
χαιρετισμοί πολλοί!
συμφωνώ απολύτως,είμαστε ίσως η πρώτη ψύχραιμη γενιά, ας μη χάσουμε την ευκαιρία που μας δίνεται...
Xere,
inai kairo pou thelo na grafo ia afto to pinaka iati inai mia anapofekti anafora kai stathmos (satori) stin fotografiki doulia mou.
otan proto ida afto to pinaka tou tsarouXi thimame oti mou afise megali endiposi ia to poso akrivis itan to estima "athina" pou metadidi. akoma kai simera mou inai anafora stin prosegessi mou otan filmaro.
afto pou theti ia mena afto to pinaka se sXesi me athina kai tin poli yenikotera inai to zitima tis metopikotitas pera apo geometries, aferesi kai thema (to kafenio stin singikrimeni periptosi).
o zografos adiazondas apa afta pou anaferetai o "stinathina" parapano: thorivo, idees aviotes,... to kani metopika .
kai afti i metopikotita inai pera apo tis ikastikes anafores inai mia stasi zois.
den mboroume veveya na agnoyisoume oti tin idia metopikotita vriskoumai stin vizantini ikonografia kai alla pou eXoun na kanoun me ellinikotita...
afto omos pou mou emathe afto to pinaka kai i athina idietera inai afti i stasi apenandi apo to ergo. mia diarkos anazitisi, ia tin armonia kai tin "sosti apostasi", ia to kathe andikimeno, anthropo, tiXo, ktirio, poli,... ala panta metopika (face à face).
i dinami aftou tou ergou inai oti den exadlite mesa se ligha loya.
den stamatisa pote na to apolafso.
efxaristo pou to xanaeferes stin epifania tis mnimis mou.
palermo dekemvri 2008
Καλημέρα raz, δεν έχω να προσθέσω ούτε κόμμα στο post σου, έχω όμως έναν προβληματισμό για αυτό που έγραψες στο σχόλιό σου, πως είμαστε ίσως η πρώτη ψύχραιμη γενιά, ικανή να ασκήσει κριτική. Το ψύχραιμη να το δεχτώ, έχουμε όμως την απαραίτητη γνώση; Εννοώ συνολικά, η κοινωνία μας: Τελειώνουμε πανεπιστήμια και δεν έχουμε δει ούτε την Ακρόπολη, η πλειοψηφία όσων είναι κάτω από 30 δεν έχουν ανοίξει ούτε ένα μυθιστόρημα στη ζωή τους...
συμφωνώ και προβληματίζομαι και γω μαζί σου inverted_a,υπάρχουν πολλοί άσχετοι και πολλοί βαριεστημένοι, εμείς τη γλυτώσαμε απ' τα κόμματα, αλλά πολλοί, φοβάμαι, πέσαμε σε κώμα.
Δημοσίευση σχολίου